پرش به محتوا

فؤمن

Wikipedia جي
فؤمن
ايته تاتايي فؤمن ٚ جه
ايته تاتايي فؤمن ٚ جه
کۊللي ايطلاعات
کيشورايران
اۊستانگيلان
شأرستانفؤمن ٚ شأرستان
بخشمرکزي بخش
رسمي نامفؤمن
شأر بؤستن ٚ سال۱۳۰۴[۱]
مردۊم
جمعيت۳۵,۸۴۱ نفر (۱۳۹۵)
جمعيت ٚ تراکؤم۳۳۵
نفر ايته کیلۊمتر مربع مئن
زوانگيلکي
مذهبشيعه
طبيعي جۊغرافي
پيلئکي۲۹ کیلومتر مربع
بۊلندي درىا جه۳- متر
آو ؤ هأوا
سالانه دما ميانگين۱۵٫۷ درجه سانتيگراد
سالانه وارش ٚ ميانگين۱۲۷۵ ميلي‌متر
سالانه جرندي رۊجان۱۱ رۊج
باخي ايطلاعات
سؤغاتفؤمن ٚ کلۊچه
چئي
بج
کشتا
بجي نان
حصيري محصۊلان
تيلفؤن ٚ پيش‌شۊماره۰۱۳
رسمي وبجيگافؤمن ٚ شأرداري

فؤمن ايته جه گيلان ٚ شأران ايسه ؤ فؤمن ٚ شأرستان ٚ مرکزي بخش ٚ مئن نهأ. أ شأر فؤمن ٚ شأرستان ٚ مرکز ايسه.

فؤمن ٚ تاريخ

[دچينواچين]

فؤمن ايته جه گيلان ٚ قديمي شأران ايسه ؤ پۊر قدمت دأره ؤ طبق اي سري جه تاريخدانان ٚ گب أ شأر ٚ قدمت تا ۳۰۰۰ سال-أ فأرسه ؤ اۊ زمات کاسپي‌ئن أ شأر ٚ مئن ايسابؤن. اسلامي زمات ٚ مئن فؤمن بی ٚ پس ٚ ناحيه (گيلان ٚ خۊرخۊس) مرکز شناخته بؤستي. أ سامان ٚ فرمانراوایان-أ عمۊما جه آل اسحاق ٚ خانواده دانده كي اۊشان ٚ نسب ايران ٚ قديمي خاندانان، أشكانیان ٚ مأنستن فأرسه.

صفویان ٚ قدرت گيتن ٚ پسي ؤ شاه عباس ٚ تصمیم ویچئنه محلي حکۊمتان ٚ ره، خان احمدخان (لاجؤن ٚ آخري فرمانروا کيايي‌ئن ٚ دۊدمان ٚ جه) ؤ محمد أمین‌خان کي فؤمن آخري فرمانروا جه آل اسحاق ٚ خاندان بۊ، گيلان ٚ مئن حکۊمت گۊدئد ؤ قزلباش ٚ سپاه جه شكست بۊخۊردئد ؤ گیلان ٚ سرتاسر صفویه حکۊمت ٚ جير بۊشؤ.


جنگليان ٚ قيام تؤلم ٚ جه آغاز بۊبؤسته ؤ فؤمن، ايته مۊهم پناهگاه میهن پرستان ؤ آزادی خواهان ٚ ره در بأمؤ. هسأ ني فؤمن ٚ شأرستان ايته جه گیلان ٚ شأرستانان ايسه کي پۊر طبيعي ؤ تاريخي أثران دأره.

مردۊم ؤ زوان

[دچينواچين]

فؤمنˇ مردۊم گيلک ايسده ؤ گيلکي زوان-أ بيه‌پسي گۊىش ؤ فؤمني لئجه أمرأ گب زنده.[۲][۳][۴]

فؤمن ٚ پيله کسان

[دچينواچين]
  • آیت الله محمدتقی بهجت فومنی
  • شیون فومنی
  • محمدعلی دادور (عمدةالملک)
  • امیر هدایت الله خان فومنی
  • سید یحیی مروستی ندامانی (ناصرالاسلام)
  • عبدالحسین خان سردار همایون
  • محمود خان سرتیپ فومنی
  • ابوالفتح خان محمودی (امجدالسلطنه)
  • کیومرث صابری فومنی (گل آقا)
  • زنده ياد پهلوان یزدان فدایی سسطلانی
  • دکتر محمد رسول گلشن محمودی فومنی
  • زنده ياد حاج سيد عبدالله ميرقيوم نيا
  • سهیل پرسته

فؤمن ٚ تاتايي‌ئن

[دچينواچين]

جۊرواجۊر

[دچينواچين]
گيلان گيلان
مرکز رشت
شأرستانؤن ٚ مرکز آستارا | أسسؤنه | أملش | أنزلي | خۊمام | رشت | رزوندي | رۊبار | رۊدسر | سۊماسرا | سياکل | شفت | فؤمن | لاجؤن | لنگؤرۊد | ماسال | هشتپر
دئني جيگه‌ئن

آناهيتا مۊجسمه | أکبريه مچچد | أنزلي شأرداري عمارت | أنزلي مناره | أنزلي پۊرد | مۊحتشم ٚ باغ | بند ٚ بۊن ٚ ديز | تيتي کاروانسرا | چارپادشا مچچد | حاج سميع ٚ مچچد | خاريمام ٚ بۊقا | دانا علي بۊقا | رحمت سميعي خانه | رشت ٚ شاپۊر ٚ مدرسه | رشت ٚ شأرداري میدان | رشت ٚ ميللي کيتابخانه | رشت ٚ کۊلافرنگي عمارت | رشت ٚ مۊزه | رۊخان ٚ ديز | ساغريسازان ٚ حمام | سبز ٚ میدان (رشت) | شیخ زاهد گيلاني بۊقا | شيطان کۊه | صفي مچچد | غازيان ٚ پۊرد | گۊلشن ٚ حمؤم | گيلان ٚ رۊستايي ميراث ٚ مۊزه | ماسۊله | مۊحتشم ٚ باغ | مۊزيک جيگا | ميئن پۊشته کاخ | لات ٚ کاروانسرا | لاجؤن ٚ تله‌کابين | لاجؤن ٚ جامع ٚ مچچد | هيران ٚ رۊستا | هيران ٚ تله‌کابين 

  1. درباره شهرداری فومن
  2. https://www.ethnologue.com/language/glk
  3. گویش گیلکی لاهیجان. واژه‌نامه و پاره‌ای ویژگی‌های آوایی و ساخت‌واژه‌ای. جلد اول. دکتر نادر جهانگیری. چاپ دانشگاه مطالعات خارجی توکیو.
  4. دکتر منوچهر ستوده، سال۱۳۳۲، فرهنگ گیلکی، ص۱۷–۱۸