فرامرز دعائی
ظاهر
فرامرز دعائی، خواننده، ترانه سرا و آهنگ ساز سال ۱۳۳۱ لشت نشا ایته خانوادیه هونرمند مین به دونیا بومو. موقعی که زای بو با ضرب آشنا ببو . بعد بشو تئاتر مین و بتانسته سنتور یاد بیگیته.
هه مودت مین موسیقیا خو پئر ورجه نورالدین دعایی یاد بیگیته. بعد ویلن یاد بیگیته و آهنگانی با ویلن چاگوده. چند تا نوار تا هسا روانیه بازار بوگوده.
آثار
[دچينواچين]- فاصله
- پیغام (فارسی و گیلکی)
- بهانه
- خاموش
- گرفتار
- فریده
- گولی جان
- مرا بزن حق داری
- مره تنها بنهای
- اگه میدس برسه
- بیا مره یاری بده
- تی ناز مره بایه
- هیچی به دنیا نمانه
- مگه میدیل خدا نره
- گول مریم
- به به به چی عجب یاد فقیران بکودی
- فصل بهار لاکوی
- فدایی (با ترانهای از شیون فومنی)
- زاکی جان(۱۳۸۲)
- نصیحت(۱۳۹۲)
- سپید رود
- چمخاله (سال ۱۳۹۹)