داریوش علیزاده
اسماعیل پورعلیزاده معروف به داریوش علیزاده با نام قبلی اسماعیل نوزاد در ۱۲ اسفند ۱۳۱۶ در محله پیرسرا رشت میأن بو دونیا بومو. و سادگی گویش و نوشتار واسئ به داریوش علیزاده مشهور بوبوسته. اون، خو تحصیلات رشت میأن تمامِ گودده.
| داریوش علیزاده | |
|---|---|
 | |
| أصلي نام | اسماعیل پورعلیزاده |
| دفن ٚ جيگا | قطعه هنرمندان، تازه آباد رشت |
| باخي نامان | شاعر سنتور گیلان |
| کار | نوازنده، آهنگساز |
| کار گۊدن ٚ سالان | ۱۳۳۱ _ ۱۴۰۰ |
فعالیت هؤنری
[دچينواچين]داریوش علیزاده وقتیکی زأی بو با اِشتابسِن تنبک نوازی زورخانه فردوسی که رو به روی اَنه پِئر دوکان بو، به تنبک نوازی علاقه پیدا بوگوده. پس از مدتی به به سنتور علاقمند بوبوسته و نزد استاد بیژن سیاسی بوشو تا سنتور نواختن یاد بیگیره.
علیزاده، ویولن نوازی موسیو یروان مارتیروسیان ویجا یاد بیگیفته. سال ۱۳۳۱ میأن بعنوان نوازنده رسمی سنتور، رادیو تیپ مستقل گیلان مِیأن برنامه هان ارتش اجرا گودی. سال ۱۳۴۰ در لشکر ۲ تبریز شروع به نوازندگی و آهنگسازی بوگوده و هؤیأ با استاد اقبال آذر آشنا بوبوسته. داریوش علیزاده به دلیل علاقه خاصی کی ریتمان عربی، مهارت فوق العاده ای در سنتور زِئن به دست باورده، به طوری در نواختن مضرابان چپ و راست و پشت خرک همتا نَدأشتی.
داریوش علیزاده، جِه سال ۱۳۴۲ با رادیو رشت به عنوان رهبر ارکستر شروع به همکاری بوگوده. جِه سال ۱۳۵۰ خو همکاری با تلویزیون آغاز بوگوده. علیزاده در خو طول فعالیت هؤنری با هؤنرمندان زیادی همکاری بوگوده ، من جمله : فریدون پوررضا، ناصر مسعودی، ایرج قوچانی، فرامرز زرپوند، اصغر جبلی، محمد عذرخواه، فرامرز دعایی، حسن طوفان، رمضانعلی پدیدپور و... اَمرأ همکاری بوگوده.
شرکت در مسابقات هؤنری به عنوان داور مسابقه، اخذ تقدیر نامه جِه نخست وزیر محترم وقت به مناسبت اجرای موسیقی در جهت تقویت روحیه رزمندگان، اخذ تقدیر نامه از ریاست جمهوری محترم به خاطر اجرای برنامه هان هؤنری، عضو اسبق شورای موسیقی صدا و سیمای استان گیلان جه اونه افتخارات و فعالیتان هؤنری بو.
داریوش علیزاده، علاوه بر نوازندگی و آهنگسازی، جِه ادبیات غنی و نوشتاری برخوردار بو. علیزاده، اکثر گیلان خوانندگان رِه آهنگ بساخته. اون در طول خو فعالیت هؤنری بیش از ۲۰۰ آهنگ بِساخته.
جِه کار های مهم داریوش علیزاده می توان: آب،آب، سپیدرود، قسم، تره قربان، قطار، پائیزدل، نامه، پنبه رسه، بازگشت، مریم، آتش دل، پروانه، فریده، سفرکرده، لیلا، جام بلا، گوشه نگیر، تی توبه، تنگامه، پورگمه کم ایشتاو، بسوخته سینه، تی عاشقم، گول آبجی، گول پری، خورشیدا چی بیگیفته، ده زمستان بوشو، من بمیرم نواشون، انتظار، زخم زبونات، عجب گیلان قشنگه و … نام بوردن.
درگذشت
[دچينواچين]داریوش علیزاده سر انجام در چهارم شهریور سال ۱۴۰۰ در ۸۴ سالگی، از دونیا بوشو و در قطعه هونرمندان تازه آباد رشت به خاک سپرده بوبوسته.