ملک خاتون

شيرين، شروين ِ دتر، کی معروف بو به سيده ملک خاتون، يه‌ته خوشنام و مقتدر زنأک بو تاريخ ِ مئن. اون علی بويه (فخرالدوله) زن بو. وختی اين ِ مردأک مينه، چون ايشؤن ِ ريکه سن و سال کم بو، چون ملک خاتون عدالت و کياست مئن معروف بو، حوکومته دستأ گينه (988 ميلادی). ابن سينا کی سلطان محمود غزنوی دس جی بوگروخته بو، ملک خاتون درباره پناه بئنه و چن زمات اويه آرامش امره زندگی کؤنه. حکايت کؤنن کی وختی سلطان محمود غزنوی، ايران ِ شهرؤنه، گيته دبو، چن‌دفا نی خاست کی ری‌ه بگيری. امّا هردفا ملک خاتون اونه مونصرفا گود. تا اين‌که آخرين بار، محمود جدّی تصميم بئيته کی حمله بکونی و يه‌ته نامه بنويشته ملک خاتون ره. ملک خاتون نی اونه اؤجا ايتؤ بدأ کی: تی کار، دو حال ِ جی بيرين نيه. يا تو جنگ مئن برنده بونی و يا مو. اگه تو ببوردی کی کاری نئودی و تی کار نيارزنه و همه گونن کی محمود ية‌ته زنأکه شکست بدأ! امّا اگه مو پيروز ببوم، تی ارناموس شونه و همه گونن کی محمود يه‌ته بيوه زنأک ِ جی دباخته! ملک خاتون ِ موردن پسی، اون ِ ريکه رستم (مجدالدوله) شاه بوبؤ و اون ِ زمات بو کی سلطان محمود غزنوی حمله بئوده ری و ری کيتابخانهٰ بسوجانه و دانشمندؤن و متفکرؤن ِ جی، صدته صدته بکوشته. ملک خاتون ِ آسؤنه (آرامگاه)، تهران ِ خاوران جاده مئن نأی کی الؤن معروفا بو به امامزاده سيده ملک خاتون.