علي بن أبي‌طالب

Wikipedia جي

علي بن أبي طالب (عربي مئن: علي بن أبي طالب؛ ۱۳ رجب ۳۰ عام‌الفیل – ۲۱ رمضان ۴۰ هجری) ایمام أول مین تمامه شاخئن مذهب شیعه، خلیفهٔ چهارم مین خلفای راشدین أهل‌سنت، و عمو پسر و پیامبر (ایسلام) زما، ایسه.[۱] أنه پئر ابوطالب و أنه مار فاطمه بنت اسد ایسه و فاطمهٔ زهرا أنه خانم و حسن، حسین، و زینب اَن زاکان ایسن.[۲] اَمی ایمام به مدت ۵ سال خلیفه ببوسته و تمام ایسلامه شهران، غیر شام حکومت بوگوده. او چون شیعه مین ایمام و سنی مین از خلفا ایسه مین مسلمانان جایگاه برجسته‌ای بداره.[۳] گيلکؤن ٚ ويشترين دئبار ٚ جي تا ألؤن يته ويژه ایرادت نسبت به امام علي (ع) دأشتن ؤ دأرن ؤ اۊن ٚ پیرؤ (شيعه) بؤن ؤ هيسن، هيته'ني خئلي جه گيلان ٚ کارکياٰن چؤن عضدالدؤله ؤ خان احمدخان خۊ وصيت ٚ طبق ئبه نجف ؤ ايمام علي (ع) ٚ حرم نزيکي دفنا بؤن.

پانویس[دچينواچين]

  1. Nasr،ʿAlī.
  2. Poonawala،ʿALĪ B. ABĪ ṬĀLEB.
  3. Gleave,“ʿAlī b. Abī Ṭālib”,EI3.

منابع[دچينواچين]