ابراهيم پۊرداوۊد

(۱۴۵۹ - ۱۵۴۲) ابراهیم پورداوود ، ۱۲۶۴ ه.ش رشتˇ محلیه سبزه میدان مئن به دونیا بومو . اونˇ پئر حاجی داوود زمین دار و بازرگان بو اونˇ مارم حاجی ملاحسن خمامی زای بو . ابراهیم بعد مکتب خانه به مدرسیه حاجی حسن که سبزه میدانˇ صالح آبادˇ بازارچه مئن نهابو بوشو ، هه زمات جا خو شعر گوفتنا شوروع بوگوده و خو تخلصا "لسان" اینتخاب بوگود .سالˇ ۱۲۸۴ ه .ش خو برار و خو اوستاد امرا بوشو تئران ، و شوروع به یادگیری طب بوگود بعد چندی به بیروت بوشو و فرانسه ادبیاتا یاد بیگیته هه زمات مئن خو فامیلیا "پورداوود" بنا و اونه خاندان گیلان مئن خوشان فامیلیا "داوودزاده" بناده .

بعد دوسال و نیم واگردسته رشت . مردادˇ ۱۲۹۳ بوشو فرانسه و رشتیه حقوقا بخواند . پور داوود دو نفر دیگر ایله جار امرا پاریس مئن هفته نامیه "ایرانشهر" را تاودا .

جنگ جهانی اول مئن بوشو بغداد و روزنامیه " رستاخیز " مونتشرا گوده ولی اینتشار ا روزنامه ممنوع ببو و پورداوود کوچ بوگود به برلن و تا تمانا بستن جنگ اویه بئسا . پورداوود بعد ان که واگردسته ایران باز ئیته مسافرت به هند بوگود و بخشانی جی ادبیات مزدیسنا و گزارش اوستایا مونتشرا گوده.

پورداوودا به عونوان بنیانگذار ایران شناسی ایران مئن ، و به عونوان کسی که زوانˇ ایران باستانا زنده گوده شناسده هطو پورداوود اولین کسی بو که اوستایابه فارسی زوان واگردانه .

پورداوود شعر ، بینیویشته و کیتابانˇ زیادی خودش جا به یادگار بنا .