واصل لاهيجي
مؤللا محمد امين واصل لاهيجي، درويش محمد لاهيجي زأک، ىکته شاعر بۊ دوازدهؤمي قرنˇ شي ؤ خۊ شعرؤنˇ مئن واصل تخلؤص گۊد.[۱] أننى خؤ عؤمره تبريز ؤ مشهدˇ مئن بۊگذرؤنئه ؤ سراخر بۊشؤ اصفهان ؤ حاج محمدباقر مهابادي مدرسه مئن خۊ درسه سره بدأ ؤ ۱۱۱۵ هجري قمري، هۊ شهرˇ مئن بمرده.
چنته اينˇ شعرؤن[۲]:
- در کار عقده بیشتر از اضطراب شد | افتد گره به رشته چو پر پیچ و تاب شد
- بی جوهران به تربیت آدم نمیشوند | شبنم ببوی گل نتواند گلاب شد
- جاهل ز خموشی مگر از عیب برآید | جز بستن لب نیست دوا بوی دهان را
- در حقیقت عینکی بهتر ز پشت چشم نیست | دیده چون بستی دو عالم را تماشا میکنی
اينˇ کارؤن[دچينواچين]
خلوت راز ىکته اينˇ کارؤنه که تحفه العراقينˇ وزنˇ سر بسرۊده بۊ. اۊنأجي چنته شعرن به گيلکي بۊمؤنسه.
جيرنويس[دچينواچين]
- ↑ علی اکبر دهخدا. لغت‌نامهٔ دهخدا. واصل لاهیجی.
- ↑ علی اکبر دهخدا. لغت‌نامهٔ دهخدا. واصل لاهیجی.