محمدتقی پوراحمد جکتاجی
دینمه ابران دورون، ماهی
- زنه دوم.
آب اندی روشن کی بیده بو؟
زیندگی
[دچينواچين]
محمد تقی 24 خرداد 1326 محله جاجی آباد رشت مین به دونیا بومو و بعد فیگیفتن دیپلم رشت دبیرستان شاهپور جا ، به استخدام آموزش و پرورش در بامو ولی بعد چندی ادامه تحصیل واسی بوشو تئران . و بعد فیگیفتن لیسانس مدرک زبان انگلیسی رشته مین به ایستخدام وزارت فرهنگ و هنر در بامو که بعد اینقلاب اسلامی ، اونه ایسم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ببو.
سال تحصیلی 49-1348 شفت مین آموزگار بو و بهمن 1353 کتابخانه‌ی ملی ایران مین استخدام ببسته.
اون بعد اینقلاب اسلامی ۱۳۵۷ به رشت خو زادگاه واگردست و هسا سالان ساله که به کار مطبوعاتی ایشتغال داره.
جه خرداد 59 تا مرداد 60 بتانسته 28 شماره دوهفته نامیه دامونا منتشرا کونه.
سال 61 نشر گیلکان تاسیس بوگود که هطویی کار گودندره و خلاصه سال 1371 انتشار ماهنامیه گیله وایا آغاز بوگود .
جه اونه کاران علاوه بر تالیف و تحقیق و شعر گوفتن، انتشار دامون روزنامه و گیله وا نشریه و جما گودن گیلان نامه (مجموعه گیلان شناسی مقالان ) ایسه. اون به عنوان انتشارات گیلکان مدیر مسئول کتابان زیادیا هم سایر نویسندگان جه، شاعران، محققان و مورخان به چاپ برسانه.
آثار
[دچينواچين]
۱- قصه کوی و برزن (شعر مجموعه )- ۱۳۵۰
۲- مرغ سفید کوچولو (قصه کودکان ترجمه )- ۱۳۵۴
۳-فهرست توصیفی سفرنامه‌های انگلیسی - ۱۳۵۵
۴-فهرست توصیفی سفرنامه‌های فرانسوی - ۱۳۵۶
۵- راه آزادی (قصه نوجوانان ترجمه )- ۱۳۵۶
۶- سفرنامه و جغرافیای گیلان و مازندران (تصحیح)- ۱۳۵۷
۷- کتابخانه ملی ایران - ۱۳۵۸
۸- نامه رسان پیر (قصه کودکان ترجمه )- ۱۳۵۸
۹- مطبوعات گیلان در عصر انقلاب - ۱۳۶۱
۱۰- فرمانروایان گیلان اثر رابینو (ترجمه با همکاری دکتر رضا مدنی)- ۱۳۶۴
۱۱- کتابشناسی گیلان - دو تا جلد (با همکاری فرشته طالش دوست و سید حسن معصومی اشکوری)- ۱۳۶۶ و۱۳۷۰
۱۲- زلزله گیلان به روایت مطبوعات (با همکاری سارا خدیوی فرد و احمد قربانزاده)- ۱۳۷۰
۱۳- افسانه‌های گیلان - ۱۳۸۰
۱۴- گیلان استان آخر- ۱۳۸۰
۱۵-گیلان نامه (جماوری گیلان شناسی مجموعه مقالان )- جه ۱۳۶۶ تا ۱۳۸۰ پنج جلد.
گیله وا
[دچينواچين]
گیله‌وا بادی ایسه که گیلان جانب جه وزه.
او فضا مین که ماران با پئران گیلکی و خوشان زاکان امرا فارسی حرف زدی تولد گیله‌وا ایته ایتفاق بو. ایتفاق بو که نهج‌البلاغیا به زبان (و نه لهجه) گیلکی ترجمه گودی ، ایتفاق بو که به هر دو لهجیه رشتی و لایجانی، بیه پس و بیه پیش داستان چاپ گودی ، ایتفاق بو که بجای شعر نو، مکتب جدید شعر گیلکی یعنی «هسا شعر» (شعر اکنون ، شعر ایمروز) ترویج بوگود. گیله‌وا چند وقت خو جلدش سرا به گیلان پیله مردان ایختصاص بدا که برخی جه اوشان وارد خاطره جمعی همیه ایرانن ببو .مانند گلچین گیلانی: شاعر باز باران با ترانه...
