بادرنگان بو

ایته کوجی داستانˇنامه جه مسعود پورهادی، پورهادی أ داستانأ سالˇ 1385 (1580 گ.د) میان بینی ویشته دره . نیویسنده خو داستانˇ میانی عنصرˇفضاسازی جه خائلی خب ایستیفاده بوکوده دره او داستانˇاوج او زماته کی بادرنگانˇبو همه جا فوجه. داستانˇماجرا واگرده به دو نفر کی خیلی زمات بو همدیگرأ نیده داشتیدی او فراغی(تاسیانی) کی اوشنه میانی شیکل بیگیفته بو.

أنم ایتا واوین جه داستان:

راس گه، ا چن ما میانی دال به دال تلفن کودی، اوّلیبار کی گوشی ِ اوسادم بناگوده مرا سربهسر نهن، نفامستم کیه، هرچیام واورسم «شیمی نام؟» نوگوفت تا کی شروع بوکود به خاندن: «امشب هوا دیل پوره خودا/ خورشید، ابر ز جیر خابه» هتو تا ا بندا بخاند می ناف دکفت.