Wikipedia:دؤجئه وانويس/۲۰۲۱/۱۰
ابۊمحمدحسن بن علي بن حسن بن علي بن عمرالأشرف بن زين‌العابدين نؤمي ناصر للحق (۲۳۰ ه.ق. مدينه بيچئه - ۳۰۴ ه.ق. آمؤل بمۊرده) عالم، فقيه، متکلم، شاعر ؤ طبرستانˇ حاکم بۊ. اين-ه أطرۊوش دۊخؤندن چؤن رافع‌بن‌هرثمه شکنجه جيجا يأجي کرأبؤبۊ. طبرستان ؤ گيلان أجي ناصر-ه به‌عنوانˇ اسلامˇ اولين مروجين شنأسنن. ناصر کبير ۳۰۱ ه. ق. سامانئن-ه به مرزˇ چالۊس شکست بدأ يؤ علويئنˇ پاگه-أ رؤنق ببخشئه.
طبرستان‌ئه کۊچ
[دچينواچين]حسن أطرۊوش، حسن‌بن زیدبن محمد (سادات حسيني، داعي کبير نؤمي) زمؤن کۊچنه طبرستان ؤ اينˇ مرگˇ پسي به‌سال ۲۷۰ ه.ق، اينˇ برأر مأمد بن زيد-ه پيوندنه. ايمه مردۊمˇ ديانت‌بخشي ويسين بۊشؤ خۊراسؤن. اؤره رافع‌بن‌هرثمه (خۊراسؤنˇ والي) احمدبن عبدالله خجستاني بکۊشته بؤنˇ پسي اينه بأگنئه زندؤن ؤ بنا بنأ شکنجه أجي اينه حرف بأري. گۊدره ضرباتˇ ماله ناصرˇ ايشتؤسن-ه مخل‌ؤده؛ هين وأسي اۊن به‌پس أطرۊوش -ه (اصم) شهرت پيدؤده. اما جاىˇ ديگر مشرۊح ايسه ناصرˇ شکنجه ؤ زندؤني به فرمؤنˇ احمدبن عبدالله خجستاني (نيشابۊرˇ والي، ۲۶۸ ه.ق بمۊرده) أنجام بۊبؤ يؤ بنابراين حسن‌بن‌زیدˇ دؤرؤنˇ شي ايسسه؛ در هر صۊرت مأمدبن‌زیدˇ ايلجار أجي آزادأبۊنه ؤ وگردنه اينˇ پألۊ. اي برأرۊن (داعي کبير ؤ داعي الي الحق) أطرۊوش-ه فضل ؤ علمي جؤرمرتبگي ويسين قبۊل دأشتن ؤ احترام نأن؛ امما ايشؤن‌ئه کارگزار نبۊ يؤ بعضا علويئنˇ ميئن-ه حيساب کيتابˇ مالي گۊد ؤ يه پأره أني منصبت قضايي گردن بيته.
بيه‌پيشˇ دگردش
[دچينواچين]سال ۲۸۷ ه.ق گؤرگانˇ ميئن علويئنˇ شکست بۊخؤردن ؤ مأمد بن زيد (داعي الي الحق) سامانئنˇ جنگ أجي جؤن به‌در نيبئنه ؤ مينه. ناصر خۊ چکنه مرگˇ پس دامغان راه أجي ری-ه جيويزنه گه اۊ زمؤنه پيله‌شأر بۊ يؤ زيديئنˇ ويسين پۊرأهميت دأشت. هي مئنه جستان بن وهسۊدان ديلمئنˇ حاکم گه خلفا ؤ سامانئنˇ تجسن أجي، طبرستانˇ دله بترسئه‌ايسأبۊ؛ ناصر-ه گه اينˇ ريفئق بۊ دۊخؤندنه ديلمؤن ؤ وعده نئنه اينه بال بزنه دأ علويئنˇ پاگه-أ دۊوارده احيأ ؤ کس‌به‌کس سامانئنˇ تهديد-ه اۊ سامؤن مرتفع بکۊنن ؤ ناصر أني اي پيشبنأک-ه تنأگينه. جستان گه اينˇ أمرأ ديانت أجي بيعت بؤده‌بۊ اۊن ؤ بأني اينˇ خۊنواده-أ پندؤم هأدأ. ايشؤن کس‌به‌کس يگ دفأ ۲۸۹ ؤ ديگري ۲۹۰ ه.ق طبرستان-ه فترکسن امما بسر نبۊردن....دۊمباله