علي ميرفطرۊس

علي ميرفطرۊس ايته جي ايراني مۊورخ ؤ ايرانشانس ؤ نويسندهٰ‌ني ايسه کي الأن فرانسه مئن زيندگي کۊنه.

زيندگي

ميرفطرۊس، سال ۱۳۲۹ لنگرۊدˇ مئن دۊنيا بأمؤ. جه خۊ دبيرستانˇ زمت، شاعري ؤ نويسندگي علاقه دأشت. سال ۱۳۴۹ مئن نشريهٚ سهند(تبريزˇ دانشگا)ˇ سردبير بۊ ؤ اينˇ وأسي ايرانˇ دانشجويي جۊمبشˇ مئن معرۊف بۊبؤ بۊ. دۊته مجمۊعه شئرˇ آوازهای تبعيدي ؤ سرود آنکه گفت: نه! اۊ سالأنˇ حاصل ايسه.

سال ۱۳۵۶ مئن کيتاب ˇ حرۊفيه جۊمبش ؤ پسيخانيانˇ نهضت (جنبش حروفيه و نهضت پسيخانيان) ؤ فروردينˇ ۱۳۵۷ ˇ مئن، حلاج ؤ اۊنˇ پسي آخرين شعر (مۊردادˇ ۱۳۵۷) ميرفطرۊسˇ جي مۊنتشر بۊبؤ؛ کي بعضيٰ‌ن اي شئره، نۊقطه عطفي دأنيدي ميرفطرۊسˇ انديشهٰ‌ن ˇ مئن.

نه!

این،

منشورهای منتشرِ آفتاب نیست

کتیبهٔ کهنهٔ تاریکی‌ست.

که ترس و

تازیانه و

تسلیم را

تفسیر می‌کند.

آوازهای سبز ِچکاوَک نیست

این زوزه‌های پوزهٔ «تازی» هاست

کز فصل‌های کتابسوزان

وز شهرهای تهاجم و تاراج

مي‌آيند.

علي ميرفطرۊس اي شئرˇ وأسي مجبۊر بۊبؤ کي چن وقتي مخفي ببه تا أن کي سرآخر سالˇ ۱۳۶۲ مئن خۊ وطنه، ترک بۊکۊده.

ميرفطرۊس ايرانˇ دانشگاهٰ‌ن ˇ مئن تاريخ ؤ حۊقۊقˇ قضاىي بخأنده ؤ خۊ عاليهˇ تحصيلاته، مۊطالعاتˇ عالي مدرسه (سۊربنˇ دانشگاه)ˇ مئن ادامه بدأ. سالˇ ۱۹۹۲ˇ ميلادي، احسان يارشاطرˇ کۊمکˇ همره، ايته جه برجسته‌ترين فرانسوي ايرانشناسانه، ژان کالماره، مۊعرفي بۊبؤ؛ کي خۊ پيش دۊکتريه هۊ مدرسه مطالعات عاليˇ مئن، اي اۊستادˇ همره (۱۹۹۴) بۊگذرانه. اينˇ رساله مۊضۊع کتابشناسي و نقد منابع جنبش حروفيان فرانسه زبانه ترجۊمه بۊبؤسته. در تکميلˇ اي رساله، ميرفطرۊسˇ دکتري رساله مۊضۊع بنامˇ ايرانˇ اجتماعي جومبشأن قرنأنˇ ۱۵-۱۶ ميلاديˇ مئن: حرۊفيانˇجومبش ؤ پسيخانيانˇ نهضت (جنبش‌های اجتماعی ایران در قرن‌های ۱۶–۱۵ میلادی: جنبش حروفیان و نهضت پسیخانیان)ه ژان کالمار تأييد بۊکۊده ؤ ميرفطرۊس مۊطالعاتˇ عالي مدرسه مئن ئبت‌نام بۊکۊد.امما ميرفطرۊس هرگيز فۊرصت نۊکۊده کي اي رساله جي دفاع بۊکۊنه و اينه دلايله خۊ مقالهٰ داس‌ها، ياس‌ها و هراس‌ها ˇ مئن بأورده. امما اي رساله ۲۲۰ صفحه مئن بنامˇ عمادالدّین نسیمی؛ شاعر حروفی مۊنتشر بۊبؤسته.

ميرفطرۊس خۊ افتخاري دکتريه American Global University پس بدأ ؤ از أن کي بخأيه اي مؤسسه ايرانشناسي بخشˇ رياسته عهده‌دار ببه، مۊنصرفأ بؤ.

آثار

• جنبش حروفیه و نهضت پسیخانیان (۱۳۵۶ خورشیدی)
• حلاج (۱۳۵۷)
• ملاحظاتی در تاریخ ایران (۱۹۸۸میلادی)
• عمادالدین نسیمی، شاعر و متفکّر حروفی (۱۹۹۲میلادی)
• دیدگاه‌ها (۱۹۹۳میلادی)
• گفتگوها (۱۹۹۸میلادی)
• رو در رو با تاریخ (۱۹۹۹میلادی)
• هفت گفتار (۲۰۰۱)
• برخی منظره‌ها و مناظره‌های فکری در ایران امروز (۲۰۰۴)
• تاریخ در ادبیات (۲۰۰۶)
• دکتر محمّد مصدّق؛ آسیب‌شناسی یک شکست (۲۰۰۸)
• خاطرات دکتر امیراصلان افشار، آخرین رئیس تشریفات محمدرضاشاه پهلوی (۲۰۱۲)

ويشتر بۊخؤنين

• ميرفطرۊسˇ وبجيگه.